Café Groenewoud 250 jaar en de Robinson Schoenenfabriek

Café Groenewoud is het op één na oudste café van Nijmegen. Huis Groenewoud werd in 1763 gebouwd door waldforster (boswachter) Frans Stevens. De boswachterswoning annex boerderij van Stevens ligt aan de doorgaande weg van Nijmegen naar Groesbeek. Tot het begin van de twintigste eeuw was dat niet meer dan een zandpad. Direct na de bouw van zijn huis bood Frans Stevens gastvrijheid aan passerende reizigers als logement en uitspanning. Groenewoud groeide uit tot herberg en populaire pleisterplaats, ook steeds meer voor Nijmegenaren die buiten de stadswallen rust en ontspanning zochten na een wandeling of rit te paard door het Nederrijkswald ten zuidoosten van de stad.

In de loop van deze 250 jaar heeft Groenewoud alle denkbare horecafuncties gehad. Van logement en uitspanning c.q. wisselplaats/stalling voor paarden en koetsen, vervolgens herberg, hotel, café, restaurant tot de huidige functie café-zaal Groenewoud. Het bedrijf Groenewoud kreeg in 1820 een officiële horecabestemming. Het heeft in zijn hele bestaan altijd het karakter van een familiebedrijf gehad. Bij veel families bleef het café generaties lang in bezit. Zo ook bij de huidige eigenaren: de familie Kalmár. De familie Kalmár kocht café-zaal Groenewoud in 1985. Vader en moeder runden het café met hun twee kinderen. In 1999 nam dochter Karin de zaak van haar ouders over. Ondernemerszin en de beste eigenschappen van goed gastheerschap brachten Karin Kalmár er toe de zaak voortdurend ‘up to date’ te houden. Kleine en grotere verbouwingen en aanpassingen, gerealiseerd met een goed gevoel voor de combinatie van kleinschaligheid en kwaliteit, maakten van café-zaal Groenewoud het succesvolle horecabedrijf dat het nu is.

Wetenswaardigheden:

Achter het café, aan de Postweg, is in 1930 een lemen wielerbaan gemaakt, een foto daarvan is te vinden op de website van het café. Later is op die plek de schoenenfabriek Robinson gebouwd. Op de website van Noviomagus staat de geschiedenis van de Nijmeegse schoenenfabrieken beschreven. De geschiedenis van Swift, Robinson, Wellen en Nimco, hun fabrieken, opleidingen, fusies: zie: Robinson Schoenenfabriek

Na de sluiting van de fabriek in 1970 betrok het WNO (Werkvoorzieningschap Nijmegen en Omgeving, in de volksmond de Sociale Werkplaats geheten)het gebouw.

 

In 1986 is de fabriek afgebroken en kwam er een woonwijkje voor in de plaats: de Verzetsstrijdersbuurt: Albert Marcussestraat, Bart Hendriksstraat, Cees de Jongstraat, Herman Oolbekkinkstraat, Wim Beermanstraat.

Meer informatie, en nog veel meer foto’s staan op de website

Bewerking Anton van der Meer

 

Terug naar Bijzondere Gebouwen.